asomipune

অসমৰ বিভিন্ন লোকসংস্কৃতি মূলতঃ কৃষিৰ ওপৰতে আধাৰিত। প্ৰকৃতি আৰু কৃষক ৰাইজৰ উতঃপ্ৰোত সম্পৰ্কৰ দ্বাৰাই ভিন্ন লোকসংস্কৃতিয়ে প্ৰাণ পাই উঠিছে। সময়ৰ সোঁতত আৰু আধুনিকতাৰ পৰশত উদযাপনৰ দিশত কোনো তাৰতম্য ঘটিলেও ইয়াৰ স্বকীয়তা তথা মাদকতা পূৰ্বৰ দৰেই অক্ষুণ্ণ আছে।

বিহু উৰুকা ৰাতি হ’ল অন্তৰ্ধান, কেতেকী চৰায়ে কৰে পুৱতীয়া গান৷ দীঘলতি এছাৰিৰে ধৰা হাতে হাতে ল’ৰা বুঢ়া খেদে গৰু ধুৱাবলৈ ঘাটে৷ – কমলাকান্ত ভট্টাচাৰ্য উপক্ৰমণিকা : ভাৰত এখন খেতি-খোলা প্ৰধান দেশ৷ দেশৰ ৬০ শতাংশ ভূমি

ৰঙালী বিহুৰ লগত জড়িত কেৰিয়াৰ মানে হ’ল বিহুৰ লগত হ’ব পৰা জীৱন-জীৱিকাৰ পথসমূহ। ইয়াৰ লগত বিভিন্ন ধৰণৰ কথা জড়িত হৈ আছে। আমি জানোঁ যে আমাৰ ৰাজ্যখনৰ সকলো অঞ্চলৰ লগতে প্ৰবাসী অসমীয়াসকলেও পৃথিৱীৰ বিভিন্ন অঞ্চলত ৰঙালী বিহু উদযাপন কৰে। এই ৰঙালী বিহুৰ জড়িয়তে ৰাজ্যখনক এক উল্লেখযোগ্য পৰ্যটন ক্ষেত্ৰ হিচাপে গঢ়ি তুলিব পৰাৰ প্ৰচুৰ সম্ভাৱনা আছে ।

বিশ্বায়ন নামৰ ট্ৰাকখনৰ পিছফালে ওলমি গৈ পৃথিৱীৰ লোককৃষ্টি (লোক সংস্কৃতি) য়ে দেখাত এখন বহল বিশ্বৰ প্ৰান্তৰত চলাফুৰা কৰিছে সঁচা কিন্তু লগে লগে অস্তিত্ব আৰু স্বকীয়তাও গভীৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মূখীন হৈছে। বজাৰৰ নিৰ্দেশ মানি উপভোক্তাৰ ৰুচি নিৰ্মাণ কৰি সেইমতে উপভোক্তাৰ চাহিদা পূৰণৰ বাবে সাংস্কৃতিক পন্যৰ মাজত বিভিন্ন উপাদানৰ সংমিশ্ৰণ ঘটাই নতুন সোৱাদৰ প্ৰডাক্ট বজাৰত মেলি দিছে। বিশ্বায়নৰ

‘‘Attended by numbers of dancing girls, who pause from time to time to exhibit their wanton movements, and charm the audience with lascivious songs…’’– প্ৰসিদ্ধ ইংৰাজ সাহিত্যিক ৰবিনছনে তাহানিতে, ১৮৪১ চনত প্ৰকাশ পোৱা ‘‘A Descriptive Account of Assam’’ গ্ৰন্থত বিহুনাম আৰু বিহুনাচক যৌন আবেগ-উদ্দীপক, উচ্ছৃংখল, অসংযত আদি বুলি ককৰ্থনা কৰিছিল৷ অসমীয়া সাহিত্যৰ ইতিহাসে ক’ব খোজে