Assamese Articles

স্কুলত মোৰ এগৰাকী বান্ধৱী আছিল। নাম তাইৰ বুলবুল।প্ৰতিটো শ্ৰেণীতে দুই তিনিবাৰ ফেল কৰিহে ওপৰ শ্ৰেণীলৈ উঠিছিল। সেইবাবেই তাইক আমি ফেলৰি বুলিয়েই মাতিছিলো। সেইবুলি কলে তাই লাজো নাপাই, বেয়াও নাপাই। সেইদিনাৰ কথা। আমাৰ বুৰঞ্জীৰ পৰীক্ষা আছিল। এই শ্ৰেণীটোত বুলবলৰ তিনিবছৰ হল।এইবাৰ পাচ নকৰিলে স্কুলৰ পৰা খেদা খাব লাগিব। মই এই শ্ৰেণীটোতে বুলবুলক লগ পাইছোহি।আমাৰ ঘৰৰ ওচৰৰে […]

‘…হেৰা! বাবাটোৰ জ্বৰখন আকৌ উঠিছে দেখোন। মূৰত ঠাণ্ডা পানীৰ পতি দি দিওঁ দিয়া। জ্বৰ কমা ঔষধটো। … সি বৰ কষ্ট পাইছেঅ’। …ইচ্! ৰাতিপুৱাই চাইকেলখনৰ পাচচকাত হাৱাই নাই। বাবাটোৰ স্কুল পোৱাৰ সময় পাৰহৈ যাবগৈ। হাৱা দিয়া পামটোবা ক’ত। …বাবাটোক ভালেখিনি পইচাৰ দৰকাৰ হৈছে। চহৰত থাকি পঢ়িছে যে সি। …হ’ব দিয়া কিবা এটা ব্যৱস্থা কৰিব লাগিব। দুদিনমান

আজি জুৰিৰ ভনীয়েকৰ বিয়া।ছমাহৰ আগতে আঙঠি পিন্ধোৱাৰ পৰ্ব হৈ গৈছে, তেতিয়া লৈকে তাইৰ গাত ততেই নাছিল,বেকাৰীত গৈ কেক অৰ্ডাৰ দিয়া, মানুহ মতা,ভাত ৰান্ধিবলৈ ৰান্ধনী ঠিক কৰা সকলো বোৰ তাইয়েই কৰিছিল।ভায়েক এটা আছে তাইৰ সি সৰু বুলিয়েই একো কৰিবলৈ নিদিয়ে। দেউতাকৰ সময়ে নাথাকে, মাকৰ ঘৰৰ কামৰ পৰা আজৰি নাই, ভনীয়েকৰো চাকৰিৰ চুটি নাই।

(ক) জীৱনৰ সোণালী দিন বুলিলে স্কুলীয়া দিনবোৰলৈ মনত পৰে য’ত থাকে অকৃত্ৰিম হাঁহি, ভালপোৱা, নিভাঁজ সুখৰ সঁফুৰা। মনৰ বোজা নোহোৱা মন এটি লৈ স্কুলীয়া জীৱনৰ পাতনি। শিশু এটিৰ বৌদ্ধিক বিকাশৰ চাবিকাঠী নিৰ্মাণ হয় স্কুলীয়া জীৱনৰ পৰাই। বন্ধুত্বৰ আবদাৰ, এনাজৰী, দুষ্টালি সকলো মানৱীয় সহজাত প্ৰবৃত্তিবোৰ ঠন ধৰি উঠি পৰৱৰ্তী সময়ছোৱাত মানুহক জীপাল কৰে স্মৃতিৰ সঁফুৰাৰে নিজৰ

আহিনমহীয়া ৩৮ ডিগ্ৰী চেলচিয়াছ উচ্ছতাৰ তীব্ৰ গৰমত দহি আমি নাতিশীতোষ্ণ ৰাজ্যৰ বাসিন্দাসকলে গ্লাচগ’ত অনুষ্ঠিত হোৱা পৃথিৱীৰ সৰ্ববৃহৎ জলবায়ু সন্মিলন COত্ন চ্ছ-ত সমৱেত হোৱা বিশ্বৰ বিভিন্ন দেশৰ শীৰ্ষস্থানীয় নেতাসকলৰ মুখলৈ আগ্ৰহেৰে বাট চাই আছোঁ–কিবা আশাৰ বতৰা যেন আহিব৷ জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ লক্ষণসমূহ লাহে লাহে আমাৰ সন্মুখত স্পষ্ট হৈ ফুটি উঠিছে৷ পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশত আনকি ভাৰতবৰ্ষৰ বিভিন্ন ৰাজ্যতো

সম্প্ৰতি আধুনিকতাৰ মেৰপেচত সোমাই কৃত্ৰিম হৈ পৰা মানৱ সমাজখনত ব্যক্তিৰ চৰিত্ৰ গঠনেৰে এখন সুস্থ-সবল সমাজ গঢ় দিয়াটো অতিকৈ প্ৰয়োজনীয় হৈ পৰিছে৷ ব্যক্তিত্ব বিকাশ আৰু চৰিত্ৰ গঠন দুয়োটা সুকীয়া বস্তু৷ চৰিত্ৰ গঠন নকৰাকৈ ব্যক্তিত্ব বিকাশ কৰিব পাৰি, কিন্তু তাৰ পৰা এগৰাকী পৰিপূৰ্ণ মানৱ পোৱাটো সম্ভৱ নহয়৷ যি কোনো পৰিস্থিতিতে সমাজ-সংস্কৃতিৰ প্ৰগতিৰ হকে চিন্তা কৰা, ধৰ্মীয় গোড়ামী